-
1 abdicate
['æbdɪkeɪt] 1. vtzrzekać się (zrzec się perf) +gen2. vi* * *['æbdikeit]1) (to leave or give up the position and authority of a king or queen: The king abdicated (the throne) in favour of his son.) abdykować2) (to leave or give up (responsibility, power etc): He abdicated all responsibility for the work to his elder son.) zrzekać się• -
2 зрікатися
-
3 abdanken
vipoda(wa)ć się do dymisji; abdykować -
4 abdiquer
1. abdykować2. zrzekać -
5 ibigay
1 abdykować2 cedować3 odstąpić4 powierzać5 przekazywać6 przesyłać7 rezygnować8 ustąpić9 wysyłać10 zrobić11 zrzekać -
6 ofdanken
1) abdykować2) dymisjonować3) rezygnować4) zrzec5) zrzekać -
7 zrécktrieden
1) abdykować2) dymisjonować3) rezygnować4) zrzec5) zrzekać
См. также в других словарях:
abdykować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, abdykowaćkuję, abdykowaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} zrzekać się władzy monarszej, królewskiej, cesarskiej itp. <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
abdykować — dk a. ndk IV, abdykowaćkuję, abdykowaćkujesz, abdykowaćkuj, abdykowaćował «o panującym: zrzec, zrzekać się władzy» Abdykować na czyjąś rzecz. Król abdykował. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
abdykowanie — n I rzecz. od abdykować … Słownik języka polskiego
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
zrzec się tronu — {{/stl 13}}{{stl 7}} zrzec się władzy królewskiej, abdykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prasa podała, że król zrzekł się tronu na korzyść swego brata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień